زنده بودن قرآن در تمام زمانها

📣📣📣قرآن_جاریست_در_تمام_زمانها_و_مکانها

👈👈👈- اصطلاحی در علوم قرآنی است تحت عنوان “جَری” که به معنای جاری شدن و جریان داشتن است. این اشاره بدان دارد که مفاهیم آیات و کلمات خداوند، مختص یک زمان و مکان نبوده بلکه در همه ی زمانها و مکانها جریان داشته و دارای حیات و تاثیرگذاری اند. این کتاب، جاری است، ماجراهایش جریان دارد.

✅نه قصه ی موسی و فرعون قدیمی شده،
✅نه حکایت نمرود،
✅نه عشق زلیخا،
✅و نه سلوک موسی با خضر، و …

⚜در تفسیر العیاشی، حدیثی از امام باقر(ع) آمده که ایشان فرمودند: “اگر قرار باشد آیه ای که در باره ی قومی نازل شد، با مرگ آن مردمان بمیرد، بنابراین از قرآن دگر چیزی باقی نمی ماند. اما چنین نیست.

✅قرآن تا آسمانها و زمین پابرجاست همچنان جریان خواهد داشت و برای هر قومی که آن را تلاوت کند، آیه ای است که آنها مصداق آن آیه از خیر یا شر هستند!”
⚜در حدیثی دیگر ایشان در باره “ظَهر” و “بَطن” قرآن فرمودند: “ظَهر قرآن، آنانند که قرآن در باره ی آنها نازل شده و بَطن قرآن، کسانی اند که اعمالی مانند اعمال آنها دارند!”
⚜در روایت دیگری از امام صادق(ع) آمده که فرمودند: ” اِنَّ فِی القُرآنِ ما مَضَی و ما یَحدُث و ما هُوَ کائِن … (در قرآن اموری است که واقع شده، اموری است که در جریان است و اموری است که در آینده واقع خواهد شد. و چه بسا یک اسم دارای وجوه بی شماری باشد که جز جانشینان پیامبر ص، کسی بدان آگاه نیست!).

⚜در روایت دیگری از امام کاظم(ع) در کافی آمده که فرمودند: “قرآن را ظاهری و باطنی است. اما آنچه را که خداوند در قرآن حرام کرده، ظاهر است و باطن آن، رهبران ستم اند! و همه ی آنچه را خداوند در کتابش حلال کرده، ظاهر است و باطن آن، رهبران حق اند!


👈👈👈” دقت کن، نکته فقط این نیست که ماجراها تکرار می شوند؛ اعجاب برانگیزتر آنکه آیات و کلمات قرآن اشاره به وجود زنده دارند! زنده به معنای وجودی زنده، نه به عنوان یک تشبیه یا استعاره ادبی صرف!

✅بدان، آنها که اهل قرآن اند، “اهل الذکر” اند، آگاهی های زمان خود را با چنین نگاهی از آن استخراج می کنند!